14e vakantiedag: een heerlijke dag aan het Idromeer
Vandaag wederom opgestaan met de zon die achter de bergen vandaan de boel kwam opwarmen. Dat is lekker wakker worden zo, als het nog niet zo heet is ! Het zou wederom een zonnige dag worden, dus besloten we om er niet op uit te trekken met de auto, maar een stukje te gaan wandelen. Er was een weg langs het meerin de richting van het noorden, wat uiteindelijk bij Vantone zou ophouden. We hadden gehoord en gelezen dat daar een restaurant zou zijn op een van die campings. Dat leek ons wel een goed plan en doel voor de lunch.
Al wandelend, hier en daar in de schaduw van de bergen, arriveerden we in Vantone. Daar lagen 3 campings aan het meer. Het was er bijzonder rustig, naseizoen was hier duidelijk merkbaar. Het restaurant zag er dicht uit en plotseling werd er een deur open gedaan en 'die mama' liet ons weten dat we hartelijk welkom waren voor de lunch. We bleken de enige gasten te zijn !
Wat bleek, die avond hadden ze een reservering voor70 personen uit een nabij gelegen plaatsje (Borghe) en een andere avond voor nog eens 100 man. Tja geen gasten voor de lunch is dan geen noodzakelijk kwaad.
De bediening was uitermate correct, vriendelijk en gastvrij,het voelde aan als een mix van een sterrenrestaurant met eenvleugje nonchalanse en humor, het had papa kunnen zijn in zijn doen en laten en qua uiterlijk had hijer ook wel iets van weg .... Dan sta je toch ff raar te kijken, alsmensen zo opelkaar lijken.
Het eten was voortreffelijk, huisgemaakt ravioli en lasagne en de brut die we erbij dronken, uit de Franciacorte (een wijn/brut streek bij Brescia), paste er met dit weer goed bij. Na afloopvroeg ik uit pure nieuwsgierigheiden interesse of we nog even de keuken mochten zien en de 'keuken brigade' en ja hoor dat mocht.
Daar ontmoette we 'die mama' nogmaals en haar zoon (de chef). We lieten blijken dat we hadden genoten van de gerechten en we kregen zelfshet recept mee voor het maken van ravioli. Na 3 dikke zoenen van 'die mama' en de chef, keerden we zeer voldaan te voetterug. We informeerden of we hier ook vanavond konden eten, maar ze hadden al een reservering voor 70 mensen, dus dat werd bijna onmogelijk, bijna, als we ruim voor achten arriveerden en buiten op het terras wilden dineren dan ging dat. Dat vonden wij helemaal prima ......
De terugweg verliep naar ons idee sneller als heen en voor we het wisten waren we alweer in Crone gearriveerd. We gingen bij de plaatselijke kruidenier opzoek naar de meel die ons in het restaurant door 'die mama'was aanbevolen. 2 soorten meel stonden op het briefje, maar de kruidenier had maar 1 soort, dus morgen moeten we nog ff eldersinkopen zien te doen. Toen Gino, de kruidenier en (zijn dochter ?) Carla vernamen dat we de volgende ochtend al weer zouden vertrekken, vonden zij het erg jammer om dat te horen.Voor eenmooie herinnering gingen wemet elkaar op de foto !
De dag vloog voorbij, dit was 'la dolce vita' zoals we het ons hadden voorgesteld, op ons gemakje opstaan, hier wat eten, daar wat kletsen en wat bij het huisje in het zonnetje zitten enzo ....
Dus voor we het wisten, gingen we weer naarhet restaurant op de camping. Ook nu waren de gerechten bijzonder smakelijk en de prosecco uit de Veneto was ook heerlijk. Zo tegen 8 uur arriveerden de gasten uit Borghe. Dat was leuk om al die kwebbelende mensente zien arriveren en te aanschouwen !
Wij namen gepast afscheid van de bediening(Ricardo) en zijn vrouw 'die mama' en haar zoon en gingen bij Hotel Alpino (ons sleuteladresje) nog een kopje koffie met grappa drinken.
Mooier kan je je het niet voorstellen om zo de week af te sluiten.
13e vakantiedag: wijnproeven bij Masi in Gargagnago di Valpolicella
Vanochtend vroeg er uit, nou ja wat heet, in de vakantie vroeg eruit !
we zaten om 08:00 uur in de auto, voor een ritje van ruim 100km (1uur45 !!). Eerst weer de weg naar Brescia, ruim 45 min en daarna de snelweg naar Verona en daar bij Verona Noord van de snelweg af en nog een klein stukje binnendoor. We arriveerden ruim op tijd, wat we hadden ingecalculeerd natuurlijk voor een kopje koffie. Even het adres opgezocht, in de 'tomtom' gezet en toen in Sant'Ambrogio even koffie gedronken.De temperatuur was al weer aardig richting de 30 geklommen!
10 voor half elf arriveerden we bij het hek bij Masi waar we ons 'aanmeldden'. De auto konden we schaduwrijk parkeren onder reusachtige bomen.
Nadat iederen was gearriveerd (we bleken met z'n 10 te zijn) werd de rondleiding door een zeer lieftallige en vriendelijkjongedame gestart. We kwamen veel te weten over geschiedenis van de familie Masi en Alighieri (Dante !) enhet procesover het maken van de verschillende wijnen. Een heel team van mensenis druk met het selecteren van de verschillende druiven en het proces erna om zo op die maniet steeds weer verrassende wijnen te kunnen produceren. We hebben de aantallen flessen wijn per jaar gehoord, miljoenen !!! (niet alleen in Valpolicella, maar ook buiten Veneto in andere Italiaanse streken en zelfs over de grenzen produceert Masi wijn !). Wat een bedrijf, bijzonder indrukwekkend. De proeverij daarna bestond uit 3 verschillende wijnen, een instap wijn, een wat zwaardere wijn en een dessert wijn, die wij persoonlijk niet zo bijzondervonden. We dachten nog, nou wij gaan zonder aankoop weer weg. Maar even later vroegen we of we nog andere wijnen konden proeven en laat dat nou geen probleem zijn geweest, al wilden we alle wijnen geproefd hebben .....
Zo gezegd zo gedaan, we begonnen met een andere instap wijn gevolgd door een andere iets sterkder wijn, de instap wijn kreeg de voorkeur vanwege de geur en de smaak, goed voor een wijntje bij het eten thuis, totdat we nog een andere wijn mochten proeven, een amarone wijn. Tja toen waren we verkocht !
Vergeleken met vorige zomer (Loire / Brut en Bergerac / rode en rosé wijn) zullen we dit jaar niet met zoveel wijn terugkeren, maar wel met hele bijzondere of waar een bijzonder verhaal aan vast zit, zoals bij Peter Briem en ook die rosé is bijzonder van smaak.
Na de rondleiding en de proeverij werd het tijd voor een lunch en zo reden we weer even terug naar Sant'Ambrogio naar het tentje waar we eerder vanochtend koffie hadden gedronken. De zon stond daar pal op het terras en ondanks de parasols was het zeer warm. We namen toch wat te eten, maar hielden het niet lang uit in de schaduw van de parasols. We vluchtte de auto in, airco aan !
We reden nog even in de richting van Negrar (ook een plaatsje in Valpolicella) en daarna richting Verona en richting Villafranca di Verona. In VdiV wilden we kijken of de pizzeria waar we vorig jaar (met het bezoek aan Toto) de heerlijkste pizza's hebben gegeten, inmiddels weer open was (na een vakantieperiode van 16/8- 3/9). Toen we het terras op kwamen was het aldoor nog leeg (zo hadden we het ook aangetroffen vorige week vrijdag, toen we lazen dat de Pizzeria tot 3/9 wegens vakantie gesloten was). En we herinnerde ons van vorig jaar, dat het restaurant ook binnen op de begane grond was. Nu troffen we alleen een bordje aan met Restaurant -> eerste etage(?). Tja er was wel een restaurant, maar vooralsnog niet dezelfde eigenaar, ook niet dezelfde kwaliteit pizza .... En met ruim 30* binnen eten, nee dat wasook niet aan te raden. We waren na een half uur weer weg, hebben nog even een ijsje gekocht en toen naar het Idro meer teruggereden. Half tien waren we weer terug, waar het aangenaam was qua temperatuur, wat een verschil zo ter hoogte van Verona en hier tussen de bergen !!!
Zo hebben die bergen rondom het Idromeer met al die kronkel weggetjes, of de regen die er af en toe kan neer kletteren (wat een mooi schouwspel is) engeen massa toerisme,toch ook voordelen. Ja doe ons maar de bergen.
12e vakantiedag: een dagja 'ala casa'
Vanochtend toen we wakker werden, was het zonnig weer (zoals voorspeld)en met het terras op het zuid zuid-westen gericht, vertoefden we aan het ontbijt nog even inde schaduw en dat was zo 'sochtends helemaal prima.
Vandaag was het de beurt aan de markt hier in het dorpje zelf. Een gezellige drukte en een leukere markt als afgelopen maandag. Veel gevarieerder enmodernere 'spullen' zoals kleding, tassen en tafelkleden. Ook nu meer groente en fruit en kaas en worst kramen en zelfs olijven !!!
Eindelijk dus olijven kunnen kopen.
Voor de lunch kochten we wat brood, vlees en trostomaatjes, meer dan voldoende voor deze keer. Het zal wel aan de warmte hebben gelegen dat we dit keer geen trek hadden in een lunch 'buiten de deur'.
De rest van de middag hebben we ons vermaakt opons terras met een boekje of een tijdschrift, haartjes gewassen en een wasje gedaan.
Zo'n luier dagje tussendoor is ook heel prettig een aangenaam, te bedenken dat morgen de wekker zal gaan en we rond 8 uur vertrekken in de richting van Sant'Ambrogio di Valpolicella, waar we een rondleiding gaan krijgen op het landgoed van Masi ende Ripasso en Amarone wijn gaan proeven ! Een heerlijk vooruitzicht.
11e vakantiedag, een dagje Brescia
Het was even wennen, opstaan met regen en een temperatuur van 18 graden .... Dat was ook voorspeld. En wederom een dag zonder enige wind van betekenis, nou dan is zo'n regenbuitje niet erg. We besloten om vandaag Brescia te bezoeken, een stadje ala Verona, volgens de beschrijvingen en informatie op het internet. Een 60-tal km's en een uur en een kwartier (!) later arriveerden we in Brescia. Alsof we de weg wisten parkeerden we de auto in de P-garage onder Hotel Vittoriaaan het gelijknamige plein. Onder de arcade waar het terras van het hotel zich bevondwas het inmiddels tijd geworden voor een kop koffie. We werden allervriendelijkst geholpen en we lietenons de espresso (vergezeld van een glaasje water) en de cappucino goedsmaken (voor slechts 3 euro 30).De winkels werden afgewisseld door mooie gebouwen en straatjes en aan het Piazza della Loggia en Vittoria waren diverse terrasjes met barretjes en restaurantjes te vinden. Je moet het even weten te vinden, want nog voordat we deze pleinen hadden ontdekt kochten we in een soort van broodjeszaak een broodje ham en proscuitto. We hadden dit keer geen behoefte aan weer spaghetti of een uitgebreide maaltijd. Maar eenmaal de terrasjes in het vizier gekregen, lokte dat toch meer dan de broodjeszaak .....
Buiten Brescia, op 10min rijdenwas een shoppingmall, zo had Erik ontdekt, waar we ook even zijn gaan kijken. Inmiddels was de temperatuur opgelopen tot 28*..... Af en toe zochten we verkoeling in één van de winkels. De tijd vloog voorbij,het was alweer tegen vieren, tijd om naar het huisje terug te keren en nog heerlijk op het terras in de tuin te gaan zitten met een glaasje rosé en een stukje kaas .....
De kerkklok had inmiddels 7 uur geslagen en we zagen de zon achter de bergen verdwijnen; een mooi decor en een mooi gezicht, zoiets hoger gelegen dan het dorpje met uitzicht op de omringende bergen en het meer. Wat een rust en zaligheid.
Maar als je ergens naartoe wilt,ben jeal gauw ruim een uur ' aan het sturen'. De weg naar Brescia is goed te doen, de weg naar Riva del Garda (en we hebben ze alle 3 uitgeprobeerd)is een aaneenschakeling van bochten, met hier en daar prachtig uitzicht op de bergen of het Gardameer, ook mooi, maar dan liever zonder die hoeveelheid auto's die daar ook van willen genieten, of van A naar B moeten.
Morgen is de markt hier in het dorpje, we gaan 'ns kijken.
Wat ons opvalt is dat we eigenlijk geen winkels aantreffen waar olijven te koop zijn. Dat hadden we hier toch wel meer verwacht, of zouden de Italianen de voorkeur geven aan kaas en worst, wat ook lekker is. Ja we moeten helaas bekennen, maar de worsten (oa salami en prosciutto (rauwe ham) en spek zijn hier toch echt veel lekkerder en zachter van smaakdan in NL.
10e vakantiedag: een dagje markt en het Gardameer
We kregen de tip om de markt in het dorpjein derichting van Brescia te bezoeken, dus zogezegd zogedaan. Best een grote markt, en zeker gezien de geparkeerde auto's langs de kant van de weg, ook druk bezocht. Veel kleding, weinig plaatselijke specialiteiten qua eten. Wel een 3 tal kaas stalletjes en een viskraam. Wij houden meer van etenswaren dan van lokale kledij ...... Maar we vonden er wel een kraam met naast fietsspullen enkeuken benodigdhedenook een stekker voor de laptop !
Na een kopje koffie namen we de route richting het Gardameer,om de plaatsjesGardone Riviera en Limone sul Garda te bezoeken. Het eerste plaatsjewas een aaneenschakeling van statige hotels en aangezien het behoorlijk regende, reden we verder en vlak na Gardone stopte we voor de lunch. Daar hebben we zelfs heerlijke (dat hopen we thuis te proeven) olijfolie gekocht bij een plaatselijke perserij.Bij Limone hadden we wel wat borden verwacht die ons naar een limoen kwekerij zouden 'dirigeren', maar we zullen de borden wel gemist hebben......
We zijn toen doorgereden naar Riva del Garda, maar daar kan je beter niet op een doordeweekse dag in de namiddag arriveren ..... geen parkeerplaatsje bijnameerte vinden. Gelukkig vonden we een plekje en liepen we nog even het winkelgebied in en na een Aperol namen we de route terug naar Idro. Dit keer, zoals de tomtom ons adviseerde, langs het Gardameer en na Gargano de bergen in om na weer een aaneenschakeling van bochten bij Crone uit te komen. Ik geloof dat we over 14km ruim een half uur deden ......
9e vakantiedag: een beetje de omgeving verkennen
Vandaag wilde we niet een al te lange of bochtige dagtocht maken, even een rustig dagje om de omgeving te verkennen, zo besloten we.
Een dorpje vlakbij, Bagolino, werd de bestemming. Een mooie rit lang het Idromeer en op een gegeven moment links af de bergen in, toen begon het gekronkel al weer. Ze weten daar wel raad mee, wat een priegel weggetjes, soms zo smal dat je blij was dat het daar zeer rustig is qua verkeer .... Bagolino werd in magazines enzo aangeprezen, maar in werkelijkheid stelde het bergdorpje niet veel voor. Nee niet zoals we van Frankrijk kennen een dorpje in de bergen met dan allerlei leuke winkeltjes met lokale produkten en 'artisanale' ambachtelijke spulletjes.
We hadden vandaag niet veel zin om nog verder de omgeving te verkennen, dus namen we dezelfde weg terug en in de middag arriveerden we terug bij het huisje. Daar hebben we ons, voorzien van een glaasje rosé en wat kaas en worst, prima met wat leesvoer vermaakt.
Vanavond was de beurt aan de pizzeria, die ons was aanbevolen door de eigenaar van het winkeltje waar we de kaas, worst, wijn en yoghurt hadden ingeslagen voor de komende dagen.
Het was een goede aanbeveling!
Normaliter krijgen we in Nederland de pizza vaak niet opgegeten, maar hier was het 'andere koek'
Hier komen we nog wel een keer terug.