Drie weken zomervakantie zijn voorbij . . .Drie mooie weken, met slechts een 3-tal dagen wat regen (31/8, 1/9 in de middag, 3/9 gedurende de dag), soms een spatje, een buitje (vrijdag 31 augustus in
Verona en 1 september in Riva del Garda)) en soms een wolkbreuk (de route langs het Gardameer op maandag 3 september), maar aan de temperatuur was niets te merken, die bleef aldoor tegen de 25-30*
hangen ! Het eerste overnachtingsadresje (in Zuid-Duitsland) was schattig, bed was goed, kamer schoon, geen lawaai van doorgaand verkeer, ontbijt goed, met heerlijke eigen gemaakt jam, maar geen
yoghurt. Één van de roséwijnen van Peter Briem hebben we al tijdens de vakantie geproeft, die is ereg lekker. Iemand in Harderwijk schijnt de wijn te importeren, dus dat gaan we maar eens uitzoeken.
Hotel de Repos was zo'n typisch Zwitsers hotel in chalet stijl, prachtig mooi met van die bakken met geraniums hangend aan het balkon. De kamer wat aan de krappe kant, in functioneel opzicht, want we
miste ruimte voor onze koffers (formaat handbagage), bedden iets aan de harde kant en de badkamer naar onze smaak gedateerd, ontbijt heel goed en ook hier geen yoghurt voorhanden (wel melk en
muesli!). Het menu du chef uiterst smaakvol en bijzonder fraai opgediend tot en met het dessert aan toe. Genoten van het weerzien van Frans en Carmel en samen met z'n vieren een gezellige dag
beleefd. Voor ons meer dan de moeite waard om deze "stop" in onze reis in te lassen ! Met het hotel op doorreis in Italië, troffen we het, de kamer en badkamer super modern uitgerust, ontbijt prima
(met yoghurt) en heerlijke espresso en cappuccino, dat is Italië! De bediening in het hotel was correct, maar we troffen geen vriendelijke boel aan. Gaan we niet nog een keer naar terug. Het hotel
even ten zuiden van Verona, was in alle opzichten een voltreffer, een riante, rustieke kamer, ontbijt meer dan uitgebreid en de receptie, alsmede de bediening bijzonder hartelijk. Die hebben gescoord
in onze beleving. Het appartement aan het Lago d'Idro was ruim voldoende voor 2 personen (2 etages, met een ruime eetkamer/woonkamer en 2 ruime slaapkamers), de inrichting was wel behoorlijk
gedateerd, lees ouwe meuk en de bedden aan de te harde kant. De keuken hebben we, behoudens de koelkast en voor het ontbijt, amper gebruikt, het terras en tuin met uitzicht was heel fraai, zeker ook
's avonds. Het is dat we deze week van alles wilden zien en bezoeken, daar leent deze locatie zich niet zo voor, ingeklemd tussen de bergen, moet je over aardige stuurmans kunsten bezitten of
redelijk goed bestand zijn tegen wagenziekte (de medepassagier), of vor de doorgaande route kiezen, lees "omrijden" via Brescia. Aan de andere kant was hier geen sprake van massa toerisme en de
bevolking allervriendelijkst; al met al de moeite waard voor een volgende keer, met minder 'sightseeing' op het programma en wie weet wel een kookles van Gino. Het hotelletje op doorreis bij Max en
Pierre was simpel. Belangrijker was de ligging, vlakbij Pierre en de Indiër. In de Champagnestreek troffen we een B&B wat ons heeft verbaasd: voor Franse begrippen bijzonder smaakvol ingerichte
kamers (kamer 2 had t.o.v. kamer 5 onze voorkeur), met oog voor details, een uitstekend ontbijt met verse jus! Ontvangst met Champagne en bediening ook zeer hartelijk. Net als het adresje ten
zuiden van Verona het onthouden waard. Aan het hotel in Lille zit een heel verhaal vast, we vonden de kamer stinken (kan de airco zijn geweest of iets anders, ook hier en daar in Lille zelf stonk het
(rioollucht ?).Zonder pardon kregen we een andere kamer en wat was nu het geval, alleen één van de 2 suites was nog vrij .... Aan ruimte hadden we dus geen gebrek. Toilet en badkamer gescheiden, ook
wel praktisch en fijn, het bed wederom weer iets aan de te harde kant (wat vorig jaar tijdens onze vakantie doorsloeg naar de andere kant, te zachte bedden was nu compleet anders) en net als in kamer
nr. 5 in de Champagne, was de afzuiging in de suite, in de badkamer en in het toilet hier ook duidelijk en constant aanwezig; om nog maar niets te zeggen van de afzuiging van één van de aangrenzende
restaurants.... Je zal maar een kniesoor zijn zoals moi, die graag zonder al te veel lawaai wilt gaan slapen .... Maar goed dat dit het laatste adresje was, de slaap gaan we thuis wel weer inhalen en
als ik zo naar buiten kijk (we rijden nu ter hoogte van Culemborg) waar het regent en koud en winderig is (wat we zojuist bij een tankstation opmerkten) gaat de open haard misschien ook nog wel
branden; welkom thuis dus ! Nu weet ik meteen weer waarom we niet voor vakantie in eigen land kiezen: het wisselvallige weer en dito temperatuur, de wind, eten en drank wat (te) duur is, vergeleken
bij Italië, de bediening, om nog maar te zwijgen van de kwaliteit en we missen hier de trotsheid, zoals we die oa. aantroffen bij Gino en Carla, over hun lokale producten en het eten. Reden genoeg om
volgend jaar weer te kiezen voor een rit naar het zuiden. Of we op zoek gaan naar locale wijnboeren die Bandol verkopen (in de Provence in de buurt van Cassis/Toulon), of pasta (ravioli) gaan leren
maken bij Gino thuis, of ons laten verrassen door een hele nieuwe ervaring, daar hebben we nog een heel jaar om over na te denken. Als we naar Idro terug gaan, dan zeker langer dan 1 week ...... Met
dank aan buurman Willem, want bij aankomst thuis troffen we een UPC storing aan, dus geen internet (en geen tv en radio), kon ik toch nog even deze laatste reisverhalen uploaden en mijn blog afmaken.
Ciao è arrivederci !!!
We besloten op tijd te vertrekken, om nog even op de terugweg een supermarché aan te doen, maar de E.leClerc, die we vorig jaar bij toeval vonden, vonden we nu niet op de route. Wel een Auchan, maar
dat was, bleek na het bezoek, toch niet helemaal vergelijkbaar en niet waar we naar op zoek waren. Dus dit keer nog niet het botervlootje, de Lagioulle messen en de flesjes met dop ala Grolsch
beugelfles kunnen scoren . . . . Tempi. In de middag arriveerden we thuis, even wennen hoor al die ruimte in huis en het gemak, nou dat went snel, maar dat frisse regenachtige weer brrrr .... Erik
kwam thuis met diarree, dus hij was zijn vakantie kilo's weer snel kwijt, ik ga morgen weer eens hardlopen, kijken of ik daarna weer een beetje in het zogezegde dagelijkse ritme kan komen ( wat
toilet betreft). Maar dit weekend is het nog vakantie: tijd voor een wijntje zal vast dagelijkse kost worden en verder trakteren we ons op eigen gemaakte ravioli/ tortellini en zuurkool met spek. Het
menu van de chef zullen we maar zeggen.
Ook vandaag viel het weer bijzonder mee, een aangename temperatuur van zo'n 18* en weinig wind, maar laat ik nu kousen en schoenen willen kopen passend bij een grijze wollen rok die ik eerder in
Verona had gekocht. Eerst grijze wollen kousen gevonden bij La Fayette, zodat de speurtocht naar passende laarzen gezocht konden woden en zo beter bij het geheel zouden passen, pff wat warm zo. Ik
hoop maar dat we komende winter net zo'n winter gaan krijgen als in Trento, Dolomiti, een "echte" winter dus. Uiteindelijk geslaagd, die laarzen te vinden, het viel niet mee tussen al dat bruin en
natureltinten een passende kleur bij grijs te vinden en dan ook nog een vlotte laars .... 's Avonds bij Comptoir44 gegeten en net als vorig jaar weer de menukaart mee gekregen. Weer een leuk
souvenir!
Vandaag verlaten we de Champagnestreek, via een toeristische route. Was het maandag in de middag 31*, dinsdag 21*, vanochtend stonden we op met 14* ... Nou ja het werd toch een "reisdag", maar wel ff
wennen hoor zo snel die temperatuursverandering. We zochten allereerst 2 Champagne adresjes op, die we vanochtend van een Belgisch echtpaar hadden gekregen: Breton & Fils in Cungy en De Sloovere
Pienne in Gugny. De Champagne blijkt daar zeer betaalbaar te zijn en dit echtpaar komt hier al jaren. 2 Adresjes voor een volgende keer ! Daarna reden we door naar Reims, de cathedraal die je al van
ver kon zien liggen, leek me de moeite waard om te bezoeken. Zo gezegd, zo gedaan. De chathedraal was reusachtig groot en de binnenstad van Reims zag er mooi uit, de winkelstraat was auto vrij en we
zagen er zelfs een tram rijden ( niet zo'n leuke ouderwetse als in Amsterdam, maar een korte, moderne uitvoering). Na Reims reden we nog even een stukje binnendoor en na St. Quentin, verkozen
we de snelweg. Eenmaal in de binnenstad van Lille aangekomen, was het even puzzelen geblazen om bij het hotel te komen, want een stuk weg vlakbij het hotel was opengebroken en met al dat
eenrichtingsverkeer stuurde de omleidingsroute ons eerst de verkeerde kant op; we waren nog net op tijd gearriveerd, want vlak daarna, nadat we de auto onder het hotel hadden geparkeerd en de sleutel
van de kamer hadden gekregen en we ons weer naar buiten begaven voor wat sightseeing en een drankje zagen we dat het autoverkeer overal muurvast stond. Het weer viel ons heel erg mee, er was
aanvankelijk regen voorspeld, maar met een zonnetje konden we toch een terrasje pakken en even door de stad wandelen.
Een dagje de tijd om de Champagne streek te verkennen. Maar ja waar ga je proeven met alleen al 10 tallen Champagne huizen hier in de straat.... We besloten eerst wat rond te rijden, even een bezoek
aan Epernay te brengen en dan af te sluiten met een bezoek aan het Champagne huis van Doyard-Mahé, de zwager van Yannick Doyard, die naast zijn Champagne ook de B&B Clos de Margot heeft. De
omgeving is prachtig, gelukkig hadden we prima weer, want de voorspeling was minder gunstig. Epernay was comme ci comme ca, niet bijzonder interessant, wel leuk om de Champagne huizen van de
gerenommeerde "merken" te zien aan de Avenue du Champagne. De proeverijwas heel bijzonder, we werden allervriendelijkst ontvangen en zelfs het hele gezin, eigenaar, vrouw en dochter Carol kwamen zich
voorstellen. De dame die ons hielp vertelde met veel smaak het nodige over de Champagne en zelfs hoe een Champagne te ontkurken, niet door te draaien aan de kurk, maar aan de bodem van de fles .....
We hebben 'k weet niet wat allemaal geproeft, tot en met een aperitive en een digestive toe. Een leuk adresje om te onthouden.
Vandaag even zo'n kleine 500 km noordwaarts gereden. Bij Langres de snelweg verlaten om ook een stukje 'binnendoor' te kunnen tuffen, we wilden graag iets van de 'Champagne streek meemaken.Dat
leverde eerst veel vergezichten op bossen en akkers op en pas km's later in de buurt van Chalon-sur-Seine ook druivenvelden (leesBrut de Bourgogne). We reden inmiddels al in het Departement
Champagne et Ardenne, maar hier mocht de Brut of Cremant nog geen Champagne genoemd worden. Bij een lokaal boertje namen we, na het een en ander geproeft te hebben,een doosje Cremant de
Bourgognemee. De bubbeltjes voor thuis mochten nodig aangevuld worden, want die uit de Loire van vorig jaar waren op een enkeling na allen genuttigd.
Even later arriveerden we in de Champagne streek, maar wat we ook zagen, geen druivenranken, wel een saaie boel zo tussen Troyes en onze afslag .....
Pas vlak voor onze eindbestemming Vertus zagen we de druivenvelden, zo ver als je kon kijken,tja opmerkelijk en bijzonder.
Ons adresje vonden we al gauw, een mix van een Champagnehuis en Chambre d'Hôte. We werden hartelijk welkom geheten door Yannick en nadat we onze kamer hadden bezocht (voor franse begrippen heel erg
smaakvol)werden we verwachtvoor een apéritif: Champagne. Een adresje om te onthouden !
Vandaag, zondag 9 sept een dagje blijven hangen in het mooie Pays Gex. Een heerlijke zonnige dag, nogsteeds zo tegen de 30*, dus waarom zouden we al richting de Champagne streek rijden ? (ja wel
even overwogen, want het weer daar zou vanaf dinsdag wat wisselvallig/regenachtig worden met een graadje of 21 en het is natuurlijk veel leuker om al die druivenvelden in de zon te zien .....)
Even de markt in Divonne bezocht, maar ach wat een mensen, tjonge jonge, dat waren we even ontwend; veel Zwitsers die 'een dagje uit' waren (zo vernamen we later op een terrasje van een Zwitser uit
de buurt van Lausanne). We kochten wat kaas, gebraden kip, tomaat en brood en namen dat mee voor een picknick onderweg richting de Col de la Faucile. Even later, iets boven Gex, een kleedje
uitgestald en de picknickmand tevoorschijn gehaald. Even heerlijk een broodje kaas/tomaat mét uitzicht op het meer van Genève gegeten. De Mont-Blanc moesten we erbij bedenken, die was vanwege het
'nevelige' uitzicht niet zichtbaar. Even in het archief gedoken ..... en een foto uit 2007 (toen ik Jan-Willem en Lia op de camping in Divonne-les-Bains bezocht) zorgde vooreenprachtigvergezicht op
de Mont-Blanc. Adieu.
Na al dat lekker Italiaanse eten, hadden we allebei trek in iets anders dan pizza en pastaen met de wetenschap dat 'de Indiër' dichtbij was, besloten we bij Rasjpoute te gaan eten. Monsieur Goulan,
de eigenaar was aanwezig, dus het werd een mooi rendez-vous én we werden rijkelijk getrakteerd op champagne en cognac. Nu ben ik geen cognac kenner, maar deze was van uitzonderlijke kwaliteit, maar
goed dat het hotelletje heel dicht bij was ....
Vanochtend betijds opgestaan en rond half negen naar het hotel/sleuteladresje gereden. Daar op ons gemakjeontbeten en koffie gedronken en de sleutel van het huisje ingeleverd. Toen nog gedag gezegd
bijhet kruidenierswinkeltje bij Gino en Carla en toen even na negen uur de route in westelijke richting genomen. We kwamen langs Milaan (lieten we links liggen ..... niet geshopt !) en ergens
onderweg in een plaatsjeeven koffie gedronken en verder op de route richting Aosta in het plaatsje Ivrea, in de buurt van Lago di Viverone gestopt voor de lunch.
Heerlijke caprèse gegeten (tomaat met mozzarella) en toen weer verder gereden, door het Aosta dal. Dat is heel mooi als je zo het dal in rijdt en de vergen in de verte als maar dichterbij ziet
komen. Heel imposant ook degletsjers daar enhet andere aangezicht van de Mont-Blanc.
in dit dal zijn inmiddels ook veel tunnels erbij gekomen, wat de route versnelt maar niet verfraait .....
Nog even een slordige 40 euro betaald om door de Mont-Blanc tunnel te mogen en toen arriveerden we in Frankrijk.
De hele dag door bijzonder mooi weer gehad, ergens tegen de 30*, in de auto was het heerlijk koel !
Tegenhalf 6 arriveerden we bij Pierre zijn appartement; ze hadden goede omzet gedaan diezelfde ochtend en middag enbesloten tegen het einde van de middag de bar wat eerder te sluiten. Samen met
Pierre een bijzondere lekkere wijn gedronken uit 1994 (Hermitage) en nadat we hadden ingechecked bij een hotelletje iets verderop, gingen we met Max en Pierre uit eten, bij een lokaal restaurant
anex pizzeria. Dat was heel gezellig. De pizza's waren heel goed, maar de antipasti (diverse soorten vleeswaren) kon niet tippen aan die in Italië .... Wedenken al met een beetje weemoed terug aan
de week in Italië.
